Ik ben Wim Chielens (1960),  auteur, verteller en performer. Ik werkte zesentwintig jaar voor Radio 2 als journalist en producer en werd daarna directeur van de Kunstacademie Poperinge. Als auteur schrijf ik veel theaterteksten, maar ook columns en lichtvoetige kortverhalen. Ik debuteerde in 1995 met Nooit meer terug naar Tipperary. Een jaar later verscheen De Troost van Schoonheid, een brievenboek samen met mijn broer Piet van het In Flanders Fields Museum. ik ben muzikant en verteller bij de groep Kotjesvolk. Wim speelt na de oorlog was in 2018 mijn eerste grote solo theatervoorstelling in het teken van Gone West.
Mijn toneelteksten en andere informatie over mij vind je op deze pagina. 

Zonder het te beseffen is hij er bijna altijd geweest, want als kind hing De Brug van Langloy al op een stuk spaanderplaat aan de muur van mijn kamer. Toen ik als tiener voor het eerst een echte Van Gogh zag, in Parijs, was ik helemaal verkocht. Ik las zijn brieven, ik las wat hij las - Zola, Flaubert, de bijbel - en ging waar hij ging. Hoe meer ik over hem wist, hoe beter ik zijn schilderijen kon lezen, want dat is voor mij duidelijk: Vincent, ik mag hem al een tijdje tutoyeren, wil altijd meer zeggen dan alleen maar de werkelijkheid weergeven. Hij is altijd een beetje predikant gebleven. Ik wil, tegen beter weten in, altijd zoeken naar betekenis in kunst. Daarom laat Van Gogh me niet los.